Een bos bloemen

Vanmorgen stond onze huismeester voor de deur met een bos bloemen. Bezorgd door de overbuurman. Zijn hond had gisteren een mevrouw die in de Tasmantoren woont omver gelopen en hij vond dat heel erg. Ze had twee honden bij zich maar wist niet waar ze woonde.

Dat was ik dus.

 Zijn enorme Mastiff heeft, in zijn enthousiasme om bij mijn honden te komen, mij over het hoofd gezien. Ik belandde op mijn rug maar kwam met de schrik vrij. Geen pijn, niets kapot alleen heel erg stijf vandaag.

Toch lief die bloemen, 

maar de tekst op het kaartje kan wat dubieus overkomen ;-)